در فلسفه های ماتریالیسم، اکزیستان سیالیسم و به ویژه اومانیسم، انسان در جهان هستی جایگاه ویژه ای ندارد؛ هدف از آفرینش هستی، خلقت نوع انسان نبوده است؛ در کل جهان هستی نه «گرداننده ای» هست و نه نقشه و غایتی؛ انسان جز در برابر خود و همنوع خود مسول یا پاسخگوی «نیرویی» دیگر نیست؛ با مرگ انسان، تن او دگرگون می شود و هرگز بازگشتی بصورت پیشین امکان پذیر نخواهد بود.
برگرفته شده از کتاب "پیام فلسفی خیام" نوشته دکتر احمد ایرانی
برگرفته شده از کتاب "پیام فلسفی خیام" نوشته دکتر احمد ایرانی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر