15 اكتبر ( 23 مهر ) 1844:
فریدریش نیچه در بخش روكن، در نزدیكی تونزن، ساكسونی پروسی به دنیا می آید. پدرش، كارل لودویگ نیچه، پیشوای روحانی روستا و پسر یك پیشوای روحانی است؛ مادرش فرانزیسكا نیچه دختر پیشوای روحانی روستای مجاور پوبلس است. فریدریش نیچه اولین ثمره ازدواج آنها بود. آنها دو فرزند دیگر نیز به دنیا می آورند: الیزابت و ژوزف.
1849:
نیچه پدرش را به علت بیماری آنسفالو مالاسیا از دست می دهد.
1846:
نیچه به عنوان دانشجوی الهیات و واژه شناسی وارد دانشگاه بن می شود (16 اكتبر)
1865:
در عید پاك 1865 تحصیل در رشته الهیات را (در نتیجه از دست دادن ایمانش به مسیحیت) رها می كند و در 17 اوت بن را ترك گفته رهسپار لایپزیگ می شود. در پایان اكتبر یا شروع نوامبر یك نسخه از اثر شوپنهاور جهان به مثابه اراده و پنداره و تصور را از یك كتاب فروشی كتاب های دست دوم، بدون نیت قبلی خریداری می كند؛ او كه تا آن زمان از وجود این كتاب بی خبر بود، به زودی به دوستانش اعلام می كند كه او یك ‹‹شوپنهاوری›› شده است.
1867:
اولین اثر نیچه به چاپ می رسد: Zur Geschichte der Theognideischen Spruchsammlug
او به مدت یك سال برای خدمت در هنگ توپخانه ای ارتش فراخوانده می شود. در سرباز خانه به عنوان یك سوار كار ماهر شناخته می شود:
‹‹ در اینجا بود كه نخستین بار فهمیدم كه اراده زندگی برتر و نیرومند تر در مفهوم ناچیز نبرد برای زندگی نیست، بلكه در اراده جنگ اراده قدرت و اراده مافوق قدرت است!››
1868:
با ریچارد و اگنر ملاقات می كند و شیفته او می شود. اكنون واگنر و شوپنهاور با هم تر كیب می شوند تا به آنچه از لحاظ عاطفی دین جدید نیچه است، تبدیل گردند.
1869:
نیچه در بیست و چهار سالگی به استادی كرسی واژه شناسی Philology كلاسیك در دانشگاه بازل و به عنوان آموزگار زبان یونانی در دبیرستان منصوب می شود. در 23 مارس مدرك دكتری را بدون امتحان از جانب دانشگاه لایپزیگ دریافت می كند.
1871:
از دانشگاه بازل كرسی فلسفه در خواست می كند كه پذیرفته نمی شود.
آثار نیچه:
1872: زایش تراژدی اولین اثر تالیفی نیچه به چاپ می رسد.
1873: تاملات نابهنگام I: دیوید اشتراوس
1874: تاملات نابهنگام II: درباره ی سودمندی و ناسودمندی تاریخ برای زندگی
تاملات نابهنگام III: شوپنهاور در مقام آموزگار
1876: تاملات نا بهنگام IV: ریچارد واگنر در بایرویت
1878: انسانی بسیار انسانی
1879: گزیده ی آرا و اندرزها ( اولین ضمیمه انسانی بسیار انسانی؛ انتشار در فوریه)
آواره و سایه اش ( دومین ضمیمه انسانی بسیار انسانی؛ انتشار در 1880)
1880: نگارش سپیده دم ( انتشار در 1881)
1881: نگارش دانش شاد ( انتشار در پاییز 1882)
1883: فوریه: نگارش بخش اول چنین گفت زرتشت
ژوئن: نگارش بخش دوم چنین گفت زرتشت
1884: نگارش بخش سوم چنین گفت زرتشت (ژانویه)
1885: نگارش بخش چهارم چنین گفت زرتشت (آوریل)
1886: فراسوی نیك و بد نوشته و منتشر می شود.
در سپتامبر و اكتبر پیشگفتارهایی برای چاپ جدید آثار پیپینش می نویسد
1887: تبارشناسی اخلاق نوشته و منتشر می شود.
1888: قضیه ی واگنر نوشته و منتشر می شود
اراده معطوف به قدرت رها می شود، ارزیابی دوباره ارزشها به جای آن به دست گرفته می شود.
شامگاه بتان نوشته و برای چاپ آماده می شود.
دجال و آنك انسان (زندگی نامه خود نوشت نیچه) نوشته می شود.
نیچه در مقابل واگنر و دیترامب های دیونیسوس گرد آوری می شود.
1889: ارزیابی دوباره همه ارزشها رها می شود. نیچه در كارلو آلبرتو، تورن، فرو می پاشد (3 ژانویه): هنگامی كه به هوش می آید، دیگر از سلامت برخوردار نیست.
شامگاه بتان در آخر ژانویه، نیچه در مقابل واگنر به طور خصوصی، منتشر می شوند.
1890: مادر نیچه او را با خود به شماره 18، وینگارتن، نومبرگ، باز می گرداند، و به تنهایی به مراقبت از او می پرازد.
1892: چاپ مجموعه آثار منتشر شده ی نیچه و گزیده ی یادداشت هایش
1894: در فور یه ‹‹آرشیو نیچه ›› در شماره ی 18 وینگارتن بنیان نهاده می شود.
1895: دجال و نیچه در مقابل واگنر منتشر می شوند. الیزابت خواهر نیچه صاحب اختیار چاپ آثار نیچه می شود. فلج نیچه كه از لحاظ ذهنی كودك شده، آغاز می شود.
1896: الیزابت ‹‹آرشیو›› را به وایمار می برد.
1897: مادر نیچه می میرد (20 آوریل)؛ الیزابت او را به وایمار منتقل می كند و او و آرشیو را در ویلا سیلبریك جای می دهد.
1900: نیچه در 25 آگوست در وایمار چشم از جهان فرو می بندد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر